Το εξωκκλήσι φημολογείται ότι χτίστηκε τον 11ο αιώνα από ιππότες του τάγματος των Ναϊτών της 4ης Σταυροφορίας, που έφυγαν από το Ιεροσόλυμα το 1204.
Κάτω από τον ναό υπάρχει μια μεγάλη κρύπτη, η οποία χρησιμοποιούνταν από τους μοναχούς ως κρυψώνα κειμηλίων της εκκλησίας, όταν κινδύνευαν από κατακτητές, ενώ πάνω από τον ναό παρατηρείται μια άλλη σπηλιά, γνωστή και ως «το κελί του παππού», όπου λέγεται ότι εδώ κατοικούσε κάποιος ασκητής.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ο ναός λειτούργησε ως καταφύγιο των κατοίκων της Αμφίκλειας και λέγεται ότι εδώ είχε το καραούλι του ο Οδυσσέας Ανδρούτσος.
Τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα το μονοπάτι που οδηγεί στο εκκλησάκι, είχε σχεδόν χαθεί από τα πυκνά έλατα, ενώ τα γαϊδουρογκρέμια (σάρες) είχαν αλλάξει την μορφολογία του τοπίου, οπότε η μονή έγινε απροσπέλαστη και δεν μπορούσε να λειτουργηθεί εύκολα.
Για το λόγο αυτό, το 1981 κατασκευάστηκε νέα εκκλησία με δαπάνες πολλών Δαδιωτών, αρκετά πιο χαμηλά, δίπλα στο δρόμο, ώστε να μπορούν να προσκυνήσουν όσοι δεν μπορούσαν να ανέβουν στον παλιό Ναό.
Το 1995, μετά από πολλά χρόνια εγκατάλειψης και παρακμής, με απόφαση του ορειβατικού συλλόγου (Ε.Χ.Ο.Σ.) Αμφίκλειας ο σχεδόν ξεχασμένος ιστορικός Ναός ανακαινίστηκε, από ομάδα Δαδιωτών, με πρωτεργάτες το Δημήτριο Α. Λέφα και τον Ιωάννη Ε. Πανουργιά, οι όποιοι κουβαλούσαν στην πλάτη τους και με μουλάρια τα υλικά που χρειαζόντουσαν, υπό την επίβλεψη της αρχαιολογικής υπηρεσίας.
Πανηγυρίζει τη 2η (ή την 3η ) μέρα του Πάσχα, της «Αγιαρσαλής », όπως τη λένε, οπότε και γίνονται εκδηλώσεις με χορούς και τραγούδια.
Πηγή: stereanews.gr