Οι πρόσφατες ανακοινώσεις σχετικά με την αντιμετώπιση της νεανικής βίας αποκαλύπτουν λάθη και παραλείψεις στην πολιτική και τις προσεγγίσεις που χρησιμοποιούμε. Αντ’ αυτού, ακούσαμε προτάσεις για αυστηρές ποινές και κατασταλτικά μέτρα, που επεκτείνονται και στους γονείς των παραβατικών νέων. Αυτές οι στρατηγικές φαίνεται να αγνοούν την πραγματικότητα των οικογενειακών συνθηκών, που συχνά περιλαμβάνουν αβεβαιότητα και άγχος.

Ο τρόπος που έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες στα σχολεία και στην κοινωνία σε γενικότερο πλαίσιο εγείρει σοβαρά ερωτήματα. Σε περιβάλλοντα με ακατάλληλες υποδομές εκπαίδευσης, πώς είναι δυνατόν οι έφηβοι να αναπτύξουν αξιακά συστήματα; Ποιοι παράγοντες τους δίδαξαν ότι η επιτυχία έγκειται αποκλειστικά στην γρήγορη οικονομική κερδοφορία; Εξίσου σημαντικό είναι να αναρωτηθούμε πώς καταλήγουν νέοι να ενταχθούν σε παρέες επιρροής, σε μια κοινωνία που απορρίπτει τους αδύνατους.

Η τελευταία δεκαετία έχει φέρει αναστάτωση στη ζωή των νέων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν φόβους και σοβαρές ψυχικές διαταραχές. Το αδιέξοδο φαίνεται να ενισχύεται από τιμωρητικές πολιτικές, οι οποίες όχι μόνο δεν επιφέρουν λύση στο πρόβλημα, αλλά επιπλέον επιδεινώνουν την κατάσταση και υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή. Η διαχείριση της κρίσης δεν μπορεί να στηρίζεται στην ποινική καταστολή, καθώς αυτή μεταφέρει την ανασφάλεια και στα μέλη των οικογενειών.

Η προγραμματισμένη παρέμβαση για την ψυχική υγεία θα πρέπει να είναι προτεραιότητα. Δε θα πρέπει να είναι απλώς η πρόληψη, αλλά η υποστήριξη, με συμβούλους και ψυχολόγους διαθέσιμους στα σχολεία και δωρεάν υπηρεσίες για τις οικογένειες. Η κοινωνία πρέπει να χτίσει ένα περιβάλλον ασφάλειας και αποδοχής, αντί να καλλιεργεί τον φόβο.

Χρειαζόμαστε μια στρατηγική που να επενδύει μακροχρόνια στην εκπαίδευση και στην εργασιακή κατάσταση των γονιών, διασφαλίζοντας τους ότι θα μπορούν να παρίστανται στη ζωή των παιδιών τους. Η βία και οι αντιδράσεις των νέων είναι σαφείς ενδείξεις ότι κάτι δεν λειτουργεί σωστά. Η ουσία της λύσης δεν βρίσκεται σε επιφανειακά μέτρα, αλλά σε βαθιά συστημικά ζητήματα που απαιτούν σοβαρή πολιτική προσοχή.

Πηγή: tovima.gr