Πριν από έναν χρόνο, στις 7 Οκτωβρίου 2023, ένοπλοι συμμορίτες της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς εισέβαλαν από τη Λωρίδα της Γάζας στο Νότιο Ισραήλ, το οποίο ήδη βρισκόταν υπό την αυταρχική διοίκηση της Χαμάς. Οι επιδρομείς έκαναν εφόδους, σκοτώνοντας, βασανίζοντας και απαγάγοντας άμαχους, οι περισσότεροι εκ των οποίων συμμετείχαν σε καθημερινές δραστηριότητες και σε φεστιβάλ μουσικής. Από αυτή την επίθεση, υπολογίζεται ότι 1.163 Ισραηλινοί έχασαν τη ζωή τους, ενώ 251 άτομα κρατούνταν ως όμηροι.

Στην περίπτωση αυτή, το Ισραήλ, όπως κάθε σοβαρό κράτος, είχε να αντιμετωπίσει μια απειλή που δεν μπορούσε να αγνοήσει. Αντί να διατηρήσει μια παθητική στάση, το Ισραήλ προχώρησε στις αναγκαίες ενέργειες αυτοάμυνας. Το ερώτημα που τίθεται είναι: πώς θα αντιδρούσε οποιοδήποτε κράτος στην ίδια θέση; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη – κανείς δεν θα επέτρεπε να διαπράττονται αποτρόπαια εγκλήματα εις βάρος των πολιτών του.

Αφορμή για την εκ των υστέρων ανάλυση των γεγονότων είναι οι ποικίλες αντιδράσεις που παρατηρήθηκαν στη διεθνή σκηνή. Αρχικά, είχαμε τη διφορούμενη αντίδραση του ΟΗΕ και του γενικού γραμματέα του, Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος φαίνεται να μην κατάλαβε την σοβαρότητα του συμβάντος. Στη συνέχεια, υπήρξαν εκφράσεις συμπάθειας για τους Παλαιστίνιους που υφίστανται τις συνέπειες των συγκρούσεων στη Γάζα, αν και δεν είναι όλοι υπεύθυνοι για τις ενέργειες της Χαμάς.

Παρά την κριτική σχετικά με την απάντηση του Ισραήλ, η αλήθεια παραμένει ότι σε κάθε πόλεμο υπάρχουν θύματα, και η απάντηση αυτή απορρέει από την ανάγκη προστασίας της εδαφικής ακεραιότητας και των πολιτών. Η αντίθεση στους στρατηγικούς χειρισμούς του Ισραήλ περνάει πολλές φορές στα όρια της υποκρισίας, με κάποιους να αναφέρουν ότι η αντίσταση και οι ενδεχόμενες ενέργειες αυτοάμυνας πρέπει να γίνονται στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου.

Ωστόσο, αυτό αφήνει ανοιχτό το ερώτημα: πώς μπορεί ένα κράτος να αντιμετωπίσει μια επαναλαμβανόμενη τρομοκρατική απειλή; Η απάντηση σε αυτό απαιτεί στρατηγικές εκκαθάρισης και αποδυνάμωσης της τρομοκρατίας προτού υπάρξει οποιαδήποτε ελπίδα για διαπραγματεύσεις. Όπως σημειώνει και ο «Economist», η περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι σε μια διαδικασία επιδείνωσης, με τις αντιπαραθέσεις να συνεχίζουν να κλιμακώνονται.

Οι αντιδράσεις αυτές δείχνουν την πολύπλοκη πραγματικότητα που η περιοχή βιώνει, με τον Νετανιάχου να επιχειρεί να επαναστατήσει την κατάσταση, ενώ η ανάγκη για διαπραγμάτευση παραμένει επιτακτική. Σε τελευταία ανάλυση, κάθε σύγκρουση, όσο έντονη κι αν είναι, θα πρέπει να καταλήξει σε μια μορφή διαλόγου. Πηγή: tovima.gr